maandag 15 mei 2017

Dag 8: Sallandse heuvelrug - Simpelweg genieten

Na weer een koude nacht probleemloos te hebben doorstaan, was het tijd om er op uit te trekken. Oorspronkelijk was het mijn plan om na vandaag weer verder te trekken, maar dat plan liet ik al snel varen.

De dag begonnen met de beklimming van de Noetselerberg, blij dat ik mijn bepakking niet mee hoefde te slepen. Eenmaal boven aangekomen op het uitzichtpunt op een bankje in de zon gaan zitten en daar vervolgens uren blijven zitten.


Niet alleen was het uitzicht fantastisch, het voordeel van ergens een tijd blijven zitten is dat de natuur op enig moment naar jou toe komt en dan zie je veel meer dan wanneer je voortdurend in beweging bent.

Zo kwam er een haas langzaam mijn kant op gehuppeld, af en toe zijn kop boven de heide uitstekend. Helaas kwam er net een wandelaar aan toen ik een foto wou nemen, en toen rende de haas als een dolle weg. Ook uit gebreid naar een koekoek kunnen luisteren en deze incidenteel ook kunnen zien. Deze koekoek was overigens defect, want hij gaf niet de juiste tijd aan.

Ook diverse roofvogels in actie kunnen zien, alleen helaas allemaal te ver weg om goed op de gevoelige plaat vast te leggen.

Hoogtepunt voor mij was toch wel het paartje zandhagedissen dat bijna een half uur lang binnen een paar meter van me te zien was. Zandhagedissen zie je zelden als paartje, omdat het mannetje na het paren hooguit een paar dagen bij het vrouwtje blijft om te voorkomen dat ze met een ander gaat paren. Na die paar dagen verdwijnt hij en ziet het vrouwtje hem niet meer terug. Foto's van de zandhagedissen komen later in een ander bericht voorbij op dit blog.

Deze scheiding leek even later al plaats te hebben gevonden. Er kwam een boswachter met zijn camera langs en die kon ik wijzen op het mannetje. De boswachter was zo blij als een kind dat hij het mannetje kon fotograferen, maar toen ik hem vertelde dat ik daarvoor een half uur het paartje voor de lens had gehad, werd hij toch wel even jaloers.

Terwijl de boswachter bij me stond zagen we ook ineens een enorme rookpluim boven Delden, op twintig kilometer afstand, hangen. Achteraf bleek dit slechts om een uitgebrand schuurtje te gaan. Verbazingwekkend dat dit zoveel rook kan produceren.


Voordeel van een middag op een berg zitten is dat je daarna weer heel makkelijk weg komt. Ik hoefde alleen de eerste honderd meter nog even te trappen en daarna rolde ik zo tot bij de supermarkt in Nijverdal waar ik nog wat inkopen heb gedaan. Aansluitend naar de camping waar ik me nog even opgewarmd heb bij mijn privé kampvuurtje alvorens weer een nacht in de tent te trotseren. Met een volledig rustig hoofd dankzij de vele uren natuur viel ik in slaap.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten